هر پگاه نو با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1435) 

«تنور جنگ» و «نار نیرنگ»!

در هر «کارزار خانماسوز» کمتر «سیاستمدار جنگ افروز» آسیب می بیند.

معمولاً سیاستمداران «تنور جنگ را برمی افروزند»، 

ولی این مردم اند که در «نار نیرنگ می سوزند»!

«شیفتگان قدرت» و «فریفتگان صدارت»،

در این «سرزمین» جز «مین» نمی کارند

و از این «دشت ستَروَن» جز «وَن» برنمی دارند.

اینان مردم را نه «سیر»،که «اسیر» می خواهند؛

 که «از بردگی نپریشند» و «به آزادگی نیندیشند».

آن گاه که سیاستمدار بر «صدر می نشیند» و از همه «قدر می بیند»، 

چه خبر دارد از گرماگرم باران «گلوله های فشنگ» از «لوله های تفنگ»؟! 

آن جا که «جوانان جنگاور» و «رزمندگان دلاور»،

«جان بر کف» و «روی بر هدف» می تازند

و از «کُشته ها»،«پُشته ها» می سازند

و گاه چون «برگ خزان» و «تگرگ ریزان»، 

مظلومانه بر «خاک می ریزند» و با «مغاک می آمیزند».

انسان «بافرهنگ» با «جنگ»بیگانه است.

او «بیانی پاسخگو» دارد و «زبانی برای گفتگو» .

بنابراین در «بیان نمی لنگد» و با «انسان نمی جنگد»!

#شفیعی_مطهر

-----------------------------------  

ستَروَن: نازا ،عقیم ،کویر لم یزرع

وَن: درخت زبان گنجشگ،درخت بدون میوه

فشنگ: لولۀ کوتاه برنجی یا مقوایی  دارابی باروت و گلوله

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

  https://t.me/amotahar